07.03.2015 U starim zapisima se spominju tri crkve u Bogatiću - poslednja sagrađena u 19. veku je spomenik kulture
„Prvi pomen crkve u Mačvi datira iz 1756-te godine i odnosi se na crkvu brvnaru koja se nalazila između sela Bogatića, Dublja i Belotića na mestu tkzv. Bitva. Kada Turci prodreše na Salaš i Mačvu, crkvu, da bi sačuvali od turskog zuluma, ljudi prevuku u šume između Belotića i Metkovića, da bi kasnije, posle primirja pod Karađorđem, bila natovarena na četiri sanke, prevučena u Bogatić i postavljena na mesto gde se nalazi sadašnja crkva“ - stoji zapisano u jednoj od crkvenih knjiga.
Kao svedočanstvo toga i danas blizu Metkovića postoji mesto koje se zove Crkvine i na kojem se nalazi nekoliko spomenika sveštenika koji su sahranjeni oko crkve. Otuda je dobila ime i ulica koja vodi od Metkovića do Bogatića (Sveto Polje), jer je kroz nju crkva „došla“ u Bogatić. Kasnije Turci tu crkvu spaljuju, a iz nje je spašeno nekoliko ikona i crkvena vrata koja se i danas čuvaju. Crkva je bila posvećena Svetom Nikoli.
O drugoj crkvi nema puno zapisa, ali se zna da je bila na istom mestu gde i današnja i da je bila duplo manja. Prema nekim podacima, njena gradnja započeta je 1806. godine, a podignuta je zaslugom meštana sela Bogatića, Dublja i Belotića. U njoj su služili sveštenici iz familije Berić, a bila je posvećena Svetom apostolu Tomi (Tomina nedelja). Izvestan broj porodica u Svetom Polju zadržao je ovaj praznik kao svoju preslavu.
Današnja crkva u Bogatiću, kako stoji zapisano u jednoj od crkvenih knjiga „poče se zidati sedmoga dana petog meseca 1854.-te godine, a gradnja se završi 1856.-te i bi posvećena rođenju Majke Božije (Mala Gospojina)“. Od tog vremena pa do danas u njoj se služi.
Za vreme Prvog svetskog rata zgrada crkve nije bila oštećena, ali su Austrougari skinuli zvono sa tornja i pretopili ga u municiju. Odnešena su i dva velika mesingana svećnjaka, ispred oltara, a upropašćene su i neke od crkvenih knjiga. Po završetku rata crkva je snabdevena zvonima i svećnjacima uglavnom od dobrovoljnih priloga. O tome u letopisu zapisano: „Pobožni hrišćani. Tešan i Joka Ković, zemljoradnici iz Bogatića, za spomen jedinca sina priložili su crkvi zvono u težini 175 kilograma. Veće zvono od 300 kilograma nešto od novca crkvenog a ostalo dobrovoljnim prilogom pobožnih hrišćana sela Bogatića, Dublja i Belotića.“
Unutrašnja dekoracija crkve izvršena je 1873. godine, a ikonostas je izradio poznati srpski slikar Stevan Todorović, koji je u to vreme bio renomirani majstor religioznih kompozicija i portreta. U riznici crkve postoje 53 ikone i veliki broj bogoslužbenih knjiga od kojih su neke starije i preko 200 godina i danas su u upotrebi. Za dve ikone i jedno Jevanđelje ruske izrade smata se da datiraju iz vremena seoba pod partrijarhom Arsenijem Čarnojevićem.
Posle poslednjeg uspostavljanja Srpske Patrijaršije 1920. godine, tadašnji patrijarh Dimitrije služio je arhijerejsku liturgiju u našoj crkvi, a 1934. službu je odstojao i kralj Aleksandar Karađorđević.
Crkva je od čvrstog materijala - kamena i cigle. Spolja je dugačka 31 metar, široka je preko 13, a visoka sa zvonikom 39 metara. Zbog svoje velike istorijske i kulturne vrednosti crkva je stavljena pod zaštitu države.
Branislav Ković
